بررسی ارتباط بین میزان نگرانی و اضطراب دوران بارداری با حمایت همسر و حمایت اجتماعی

پیش‌زمینه و هدف: طیف گسترده‌ای از متغیرهای روانی- اجتماعی ممکن است وضعیت روانی زنان باردار را تحت تأثیر قرار دهد. بااین‌حال ارتباط بین حمایت زناشویی و حمایت اجتماعی با اضطراب و نگرانی دوران بارداری نسبتاً در پژوهش‌ها مورد غفلت قرار گرفته است. لذا هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین حمایت همسر و حمایت اجتماعی با اضطراب و نگرانی دوران بارداری پس از کنترل اثر متغیرهای زمینه‌ای بود. مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی 214 زن باردار که برای دریافت مراقبت‌های دوران بارداری در سال 1394 به مراکز بهداشتی درمانی در شهر ارومیه مراجعه کرده بودند و با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. اضطراب با استفاده از پرسشنامه اضطراب آشکار اشپیلبرگر، نگرانی در دوران بارداری با مقیاس نگرانی کمبریج، حمایت اجتماعی درک شده با پرسشنامه حمایت اجتماعی -6 سؤالی و همچنین کیفیت زناشویی با مقیاس کیفیت زناشویی اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و رگرسیون لجستیک رتبه‌ای و رگرسیون خطی تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین سنی زنان باردار شرکت‌کننده در مطالعه47/5±62/27 بود. 4/86 درصد زنان نگرانی کم و6/13 درصد نگرانی زیاد داشتند.7 درصد زنان اضطراب متوسط به پایین، 9/22 درصد اضطراب متوسط به بالا، 4/44 درصد اضطراب نسبتاً شدید و 7/25 درصد اضطراب شدید داشتند. سطوح پایین کیفیت ازدواج با افزایش میزان نگرانی بارداری ارتباط معنی‌دار داشت) 01/0 (P=. افزایش سن مادر )00/1-88/0 ,CI= 94/0 , OR=07/0( P=، افزایش سن حاملگی)83/20- 33/0 ,CI= 63/2 , OR=35/0( P=، داشتن سابقه سقط)73/2-50/0 ,CI= 17/1 , OR=71/0( P=، افزایش سطوح تحصیلات)76/7-87/0 ,CI= 60/2 , OR=08/0( P=، همچنین پایین بودن سطح کیفیت ازدواج)00/1-96/0 ,CI= 98/0 , OR=05/0( P=، با افزایش شدت اضطراب ارتباط معنی‌دار داشت. درحالی‌که زنان پریمی پار در مقایسه با نولی پارها به‌طور معنی‌داری شدت اضطراب پایین‌تری داشتند. افزایش هر واحد نمره حمایت اجتماعی بعد شبکه)56/2-08/1 ,CI= 66/1 , OR=02/0( P= و حمایت اجتماعی بعد رضایت )26/2-18/1 ,CI= 63/1 , OR=003/0( P=، با کاهش شدت اضطراب همراه است که ازنظر آماری معنی‌دار بود. بحث و نتیجه‌گیری: عوامل خطر در این مطالعه می‌تواند به پزشکان کمک کند تا بتوانند زنان باردار در معرض خطر را مورد غربالگری اضطراب قرار دهند. متخصصان مراقبت‌های بهداشتی و ماماها باید به‌طور ویژه در رابطه با تشخیص و مدیریت اضطراب و نگرانی آموزش ببینند. همچنین طراحی برنامه‌های حمایتی و پیشگیرانه برای زنان باردار ضروری است.